چکامه

خیل توسن های سرکشِ واژگان

وحشی و بی پروا

در پس دیوارهای خیال

افسارگسیخته

 می تازند

کمند اندازانِ رشته های آبی

در کمین

 مترصد فرصتند

می ربایند

 می ربایند و پایکوبان

در مدح رقاصه های واژه

چکامه می سرایند