دخترکی ست
درکوچه پس کوچه های خیالم
یادم
آن را از کوله بارخاطره
دزدیده است
سپیده دمان
در هیاهوی گنجشکان
چشم می گشود
درچامه نوازیِ تَرند
هست، می نوشید
گیسوانش را
بنفشه می کاشت
دزدانه
گل های شیپوریِ
رقصان در نسیم را
بوسه می نواخت
بلورین دستهایش را
برگردن ِ توت حلقه می کرد
شیطنت وار
تا مزه مزه ی سرخ بوسه های آبدار
کنار دیوارهای پیچک پوش
سوار بر نردبام خواهش
صورت ماه، نوازش می کرد
شب هنگام، دشت ستار گان را
در میهمانی دختران پروین
سوار بر خرسِ بزرگ
آواز سر می داد
شباهنگ و سهیل می چید
آنا هنوز هم
جایی در پشت دیوار خیال
در درودست رویا
یاد می نوازد